Γιορτή που γινόταν στον Πειραιά προς τιμή της Μεγάλης Μητέρας Κυβέλης και του Άττι, που διαρκούσε ίσως δυο μέρες και στρώνονταν κλίνη και τις δυο μέρες. Tο στρώσιμο της κλίνης σημαίνει πως υπήρχαν στη γιορτή θεοξένια, δηλαδή συνεστίαση των οπαδών της λατρείας, όπου μια κλίνη δείπνου στρωνόταν για το θεό, τον οποίο πίστευαν παρόντα και του οποίου το είδωλο τοποθετούσαν στην ειδικά στρωμένη κλίνη μπροστά από την οποία παρέθεταν δείπνο.

Aπό μια επιγραφή που χρονολογείται στο τέλος του 3ου π.X. αιώνα και βρέθηκε στον Πειραιά μαθαίνουμε πως μια ιέρεια "έστρωνε κλίνην εις αμφότερα τα Aττίδεια". Eπειδή η επιγραφή αναφέρει στρώσιμο κλίνης για δυο γιορταστικές εκδηλώσεις σχετικές με τον Άττι, μπορεί να υποτεθεί πως η πρώτη κλίνη στρωνόταν για το νεκρό Άττι και το σχετικό θρήνο, και η άλλη για τα θεοξένια μετά την ανάστασή του.

(Στη Ρώμη ένας φρεσκοκομμένος κορμός δέντρου που συμβόλιζε τον Άττι νεκροστολιζόταν με ταινίες και πρώιμα ανοιξιάτικα άνθη και θρηνούνταν).

Στον Πειραιά υπήρχαν γυναίκες αφιερωμένες στη λατρεία της θεάς οι οποίες στόλιζαν το άγαλμα της με ασημένια κοσμήματα προετοιμάζοντάς το για την πομπή.

Στο Μητρώο, που εντοπίστηκε κοντά στο λιμάνι της Ζέας, βρέθηκαν επιγραφές που μας μαρτυρούν την ύπαρξη μυστικών εταιριών προς τιμή της Κυβέλης.

Προς τιμή της Μεγάλης Μητέρας γιορτάζονταν στην Αθήνα τα Γαλάξια.