Γιορτή της Σπάρτης, την οποία γιόρταζαν οι τιθήνες των βρεφών, δηλαδή οι γυναίκες που ανέτρεφαν τα παιδιά, προς τιμή της Κορυθαλίας Άρτεμης, για τα παιδιά που άφηναν τη βρεφική ηλικία.

Κατά τη διάρκεια της γιορτής οι τροφοί (τιθήναι) πήγαιναν στο ιερό της Κορυθαλίας Άρτεμης, που βρισκόταν έξω από τη Σπάρτη και θυσίαζαν χοιρίδια. Στη συνέχεια μερικές απ' αυτές, οι "Θαλύστριες" χόρευαν, άλλες έκαναν άσεμνους αστεϊσμούς και ονομάζονταν "Κυριττοί", έπειτα γινόταν κοινό τραπέζι και ευωχία που ονομαζόταν "Κοπίς". Πριν απ' όλα μοιραζόταν ο "φυσίκυλλος" άρτος σε όσους συμμετείχαν στο κοινό τραπέζι.

Η κορυθάλη ήταν κλαδί δάφνης «εστεμμένο» και ήταν ευλογία όχι μόνο για τα φυτά, αλλά και για τα παιδιά της πρώτης ηλικίας, γι' αυτό και την ονόμαζαν "Κουροθάλεια" (που έκανε θαλερούς τους νέους).